Vassula odeszła z tego świata w sposób, który jest pełen pokoju, godności i pełnego oddania woli Bożej. Jej życie było świadectwem niezachwianej wiary i zaufania do Bożych planów, a sposób, w jaki przyjęła swoje odejście, jest dowodem na głęboką więź z Bogiem i pełne poddanie się Jego woli.
W ostatnich dniach, kiedy jej ciało było już słabe, Vassula nie traciła ani na chwilę tej niezwykłej siły, która płynęła z jej wiary. Mimo trudności zdrowotnych, które nękały ją w szpitalu, przyjęła każdą chwilę w pokoju serca, gotowa oddać Bogu każdy moment swojego życia. Z pełną ufnością i oddaniem oddała się Jego woli, nie szukając niczego więcej, jak tylko spełnienia Bożych zamysłów.
Była wzorem pokory i odwagi, pokazując, że śmierć nie jest końcem, ale przejściem do życia wiecznego. Nawet w tych trudnych chwilach jej serce było pełne miłości i modlitwy, a jej życie pozostało świadectwem prawdziwej mocy Bożej łaski. Odeszła w sposób, który był świadectwem tego, co oznacza całkowite oddanie się Bogu – spokojna, wierna, i pełna nadziei, że jej misja na ziemi dobiegła końca.
Choć jej obecność na ziemi jest już tylko wspomnieniem, to jej duchowa obecność i orędzia, które pozostawiła, wciąż żyją w sercach tych, którzy ją znali. Jej życie przypomina nam, że życie w pełni zgodne z wolą Bożą jest drogą do pokoju, radości i wiecznej jedności z Bogiem.
Vassula Rydén była najbardziej znaną współczesną mistyczką z powołaniem prorockim. Zmarła 25 września po skomplikowanej operacji. Pozostawia dwóch synów i tysiące czytelników orędzi, które przekazała światu. Wszystkim nam będzie jej brakowało. Vassula Rydén urodziła się w grecko-prawosławnej mniejszości w Egipcie w roku 1942. Dorastała w Aleksandrii, a później w Lozannie w Szwajcarii. Wyszła za mąż za szwedzkiego dyplomatę ONZ i wiodła życie żony dyplomaty z pasjami takimi jak malowanie i tenis. 28 listopada 1985 roku doświadczyła ona po raz pierwszy objawienia przez swego anioła stróża, Daniela. Później mówił już do niej Bóg Ojciec, Jezus Chrystus, Duch Święty, Maryja Panna oraz inni aniołowie i święci. Orędzia otrzymane przez Vassulę skupione są wokół jedności – jedności i harmonii między ludźmi i Bogiem, naszym Stworzycielem, jedności w rodzinach, jedności na świecie, jedności w kościołach, jedności pośród kościołów i ostatecznie jedności między ludźmi i religiami. Podczas gdy widać, jak wielki jest na świecie podział przy wysokich wskaźnikach rozwodów i nowych sporach między kościołami Vassula wiedziała, że jedność kościołów jest wyzwaniem, ale zauważyła sposób, dzięki któremu moglibyśmy doświadczyć przedsmaku jedności kościołów – przez wspólne rekolekcje i pielgrzymki. Możemy nie być zjednoczeni strukturalnie Oprócz wezwania do pielgrzymek Vassula poczuła przynaglenie, by pomagać Vassula była i pozostaje (jak wszyscy prorocy w historii) znakiem sprzeciwu. Sprzeciwiali jej się zarówno ateiści, jak i racjonaliści, a także niektóre autorytety eklezjalne, które odmówiły uznania, że Bóg mógłby wybrać zwykłą kobietę do przekazania światu orędzia o rzeczywistości Boga i o Jego miłujących pragnieniach. I tak jak wszyscy prorocy, nie otrzymała ona za swojego życia żadnego eklezjalnego rozpoznania. Niemniej jednak miała zwolenników we wszystkich kościołach – od świeckich aż po kardynałów i patriarchów. To historyczne, że będąc żyjącą prawosławną mistyczką doprowadziła do skutku dialog z Kongregacją Nauki Wiary w Kościele katolickim – dialog, który trwał od 2002 do 2004 roku i który doprowadził do wyjaśnienia krytycznych zagadnień, które ta sama Kongregacja poruszyła w Informacji z roku 1995. Vassula odpowiedziała na te zagadnienia w szczegółach w dłuższej odpowiedzi, którą można przeczytać tutaj [w języku angielskim]. Dialog ten skłonił Kongregację do wysłania długiego listu do biskupów, wzywającego ich do odczytania Informacji Chyba największy i trwały wpływ, jaki Vassula wywarła, jest obecny w ludziach 8 lipca 1992 roku Bóg powiedział do Vassuli: „Ja i ty będziemy szerzyć Moje Orędzie; wyślę cię do kliku dalszych narodów, potem, kiedy poczuję, że wykonałaś swoją misję, powrócisz do Mnie; Ja, Sam, przybędę i sprowadzę cię;” To zostało wykonane. Chwała pamięci Vassuli i chwała Bogu za wezwanie jej teraz do Siebie, po jej życiowym apostolacie Jedności. Niels Christian Hvidt, doktor teologii
|